"Ik heb mijn leerlingen altijd aangemoedigd om naar het buitenland te gaan, want het is veel meer dan een rechtreekse toepassing van hun talenkennis in de praktijk. Een taal leren op school blijft nog erg theoretisch, pas wanneer de leerlingen ze in concrete situaties gaan gebruiken, weten ze hoe ze moeten of kunnen reageren.
Enerzijds is er dus dat taalbad en anderzijds is er ook sprake van een heus "cultuurbad". De leerlingen worden ondergedompeld in een andere cultuur, mentaliteit en maatschappij. In die nieuwe omgeving moeten ze zich aanpassen. Ze moeten hun eigen plekje vinden, opnieuw zeker worden van zichzelf.
Een verblijf in het buitenland is dus niet alleen een verrijking op gebied van taal, maar evenzeer op vlak van persoonlijke ontwikkeling. De jongere vormt zijn persoonlijkheid en wordt zelfstandiger. Bovendien is een verblijf in het buitenland ook altijd een extra troef op het cv, iets wat zeker niet vergeten mag worden!"
"Een ervaring in het buitenland is een unieke ervaring voor iedereen: niet alleen op gebied van de taal, maar ook voor je persoonlijke ontwikkeling. Omdat ik het zelf heb meegemaakt, probeer ik ook mijn leerlingen aan te moedigen: het is een paspoort voor het leven!"
"Voor mij was de taalreis een soort van overgang naar het volwassen leven, een verfrissende manier om van het middelbaar naar het hoger onderwijs over te gaan, van een omkaderd bestaan naar een onafhankelijk leven.
Het was een jaar vol emoties, waarin ik genoeg tijd had om mijzelf opnieuw enkele pertinente vragen te stellen over mijn identiteit, de manier waarop ik naar anderen keek, over de wereld en mijn plaats daarin. Ik heb pas beseft wat het idee van "een andere cultuur" wil zeggen door er met beide voeten in te staan, en er mij volledig aan over te geven.
Wat betreft de taal, aangezien niemand in mijn omgeving mijn taal sprak, heb ik een enorme vooruitgang geboekt op enkele maanden tijd. Bovenop een bepaalde fierheid en hernieuwd zelfvertrouwen in mijn eigen kunnen wakkerde het ook de interesse aan om meer te leren over de implicaties van woorden, uitdrukkingen en zinsconstructies in een bepaalde taal op de wereldvisie van de mensen die ze spreken.
Of ik nu het wel of niet eens ben met wat ik ginder zag en hoorde, ik heb ook beseft hoe anders een bepaald volk kan denken en handelen in het dagelijks leven. Ik heb deze nieuwe realiteit urenlang en met veel plezier gadegeslagen. Dat heeft ook "dat wat mogelijk is" opgengetrokken, niet alleen in mijn theoretisch denken over wat het betekent om "mens" te zijn, maar ook in de manier waarop ik mij kon gedragen. Eens onze overheersende kijk op de dingen in vraag wordt gesteld, wordt alles anders mogelijk!
Dat komt misschien heel filosofisch over maar het zijn wel mijn concrete ervaringen ter plaatse die mij hebben veranderd. Ik ben ervan overtuigd dat ik mezelf minder graag zou zien mocht ik die uitwisseling niet gedaan hebben. Het was een kenterpunt, een jaar van reflectie, waarin ik de tijd heb genomen om naar de wereld te kijken. Een jaar dat bovendien, zonder buitensporige academische verdiensten, heel goed staat op mijn cv!
Het was echter niet altijd gemakkelijk, verre van zelfs. Een uitwisseling haalt je uit je comfortzone, maar dat is ook de bedoeling: pas wanneer we met een nieuw probleem worden geconfronteerd, beginnen we aan creatieve oplossingen te denken. Onze hersenen zijn gefrustreerd omdat we niet alles begrijpen of kunnen uitdrukken, dus werken ze aan 400% om de taal te leren, zonder zich daarvan bewust te zijn. Je bent ver van de mensen die je goed kent, en dat is niet leuk, maar je leert wel hoe je alleen gelukkig kan zijn en nieuwe vriendschappen kan opbouwen. Ik weet nu dat moeilijke ervaringen ons maken tot wie we zijn.
Een uitwisseling hangt sterk af van het gastgezin en de omgeving waarin je terechtkomt natuurlijk, maar je moet voorbereid zijn op alles. Vertrekken, dat is je aanpassingsvermogen inschakelen. Het is een troef voor wat het leven daarna nog in petto heeft. Dat wil niet zeggen dat je het eens moet zijn met alles wat je hoort en ziet, maar wel dat je jezelf moet openstellen voor alles wat anders is.
Ik heb uitwisselingsstudenten ontmoet uit de hele wereld en kennis gemaakt met heel wat Amerikanen van mijn leeftijd, dankzij mijn gastbroer. Deze zomer ga ik voor de eerste keer in 6 jaar terug. De vrienden van toen zijn alleen nog maar betere vrienden geworden.
Tot slot: wie een klein beetje openstaat voor anderen en erover denkt om te vertrekken, moet niet aarzelen. Het leven, dat is er gewoon induiken!"
Nieuws
